Eski uygarlıklardan günümüze oyuncakların serüveni

Oyuncakların tarihi insanlık tarihi kadar eskidir. Genelde gerçek bir varlığın benzeri nesne olarak tabir edilir oyuncak. 

Çocuk büyüme aşamasında sürekli etrafındaki büyüklerini görür ve taklid eder. Aslında oyuncaklar da bu taklit sürecinin araçlarıdır. Bu yüzden tüm eski uygarlıklara ait bulgularda oyuncaklara sürekli rastlanmaktadır. 
Tahta atlar, oyuncak bebekler,topaç,miskete hareketli kol bacaklara sahip oyuncaklar Roma Mısır ve Mezopotamya uygarlıklarında sıkça görülmektedir. 
İnsan çocukken salgıladığı mutluluk hormonu dediğimiz serotonin hormonu en yüksek şekilde salgılandığından en basit bir şey bile bebek ve çocukları neşelendirmektedir. Bu yaş ilerledikçe azalır ve daha üst hedefler bile sizi fazla mutlu edemez. 
Çocuk için aslında herşey bir oyundur. En ciddi şey bile oyuna döner masum ve saf çocuk zihninde. 
Şimdilerde çocuklar çok şanslı . Eskiden çocuklar misketlerle, bez bebeklerle, taş ce sopalarla oynarken şimdiki çocuklar oyun konsolları, bilgisayar oyunları, uçan helikopterler, direksiyonu ve pedalı ile gerçek arabaları aratmayacak akülü arabalar ile teknolojinin imkanlarından maximum yararlanmaktalar. 
Cahit Sıtkı TARANCI dan çocukluk dönemine özlemini anlatan şiiri her şeyi nasıl da özetlemektedir. 



Affan dedeye para saydım sattı bana çocukluğumu,

Artık ne yaşım var ne de adım bilmiyorum kim olduğumu..

Hiçbirşey sorulmasın benden haberim yok olan bitenden,

Bu bahar havası bu bahçe havuzda su şırıl şırıldır..

Uçurtmam bulutlardan yüce zıpzıplarım pırıl pırıldır,

Ne güzel dönüyor çemberim hiç bitmese horoz şekerim...!


C.S.Tarancı